ευχαριστω Αμαλια .....

Ολα ξεκίνησαν απο το blog της Αμαλίας ,μέχρι τότε αν και computer geek δεν είχα ιδέα πως ο κόσμος ξετυλίγει τα συναισθήματα του,διαμαρτύρεται,ξεσπά στα Blogs.Δυστυχως ήταν αργα να της γράψω...Ανακαλυψα το blog τη μέρα που εγινε άγγελος στον ουρανό.Αμαλία ευχαριστώ οπου κι αν είσαι γιατί εκείνη την μέρα του Ιουνίου κατάλαβα πως δεν είμαι η μόνη κοπέλα στην Ελλάδα που λεει στους γιατρούς της πως υποφέρει και αυτοι τη βγάζουν τρελή.Ετσι λοιπον αφου διάβασα και ξαναδιάβασα τις σελίδες σου, τοιχοκόλλησα παντού το κειμενο σου,βοηθησα στη διάδοση του,εκλαψα για σένα χωρίς καν να σε γνωρίζω ανακοίνωσα στην οικογένεια μου πως δεν ειμαι η μόνη και πρέπει να ψάξουμε να βρούμε αλλους γιατρούς,να βοηθηθώ,να ζήσω,να κάνω ενα μωρό που τόσο ήθελα...Κίνηση πρώτη η αναζήτηση ενδοκρινολογου μια και εκεί είχαν ρίξει το μπαλακι ολοι οι γιατροί.Η διάγνωση στην καινούρια γιατρό "Νοσος του Αντισον-Επινεφριδιακη ανεπαρκεια" "Συνδρομο δυσαπορροφησης τροφων","Υποθυρεοειδισμος".Γυρναω σπίτι με ενα πακέτο εξετάσεις και επανεξέταση σε μια εβδομάδα.Μια εβδομάδα μετά με τις εξετάσεις στο χέρι και προσδιορισμό θεραπειας η γιατρός με παροτρυνει να μείνω εγκυος.Ετσι θα περάσουν ολα μου λεει αν και το προβλημα σου ειναι καρδιολογικο,μου επισημαίνει."Οχι μα μου ειπε ο καρδιολογος μου πως ειμαι καλα".Εντάξει τοτε μου λεει μέινε εγκυος...Ε λοιπον λεω θα μεινω.Με τι περίοδο θα μου πειτε αλλα αυτο αλλο θεμα ετσι λοιπον στο φτωχο μου μυαλο πιστευω εχοντας πληρη αγνοια για ωορρηξιες ,υγρα κτλ μια και ποτε δεν ειχα κανονικό κυκλο πως αμα το ΄"κανω" θα μείνω...Αρχες Ιουλίου ο Λευτερης παιρνει αδεια και παμε διακοπές,Στο δρομο νιωθω περιεργα συναισθηματα και ζητώ να σταματήσουμε στο Μοναστήρι Αγ.Ιωαννη Ρωσου στην Ευβοια.Προσευχομαι, εχω αναγκη τοσο να γινω καλα...και αν δεν ζητάω πολλά να γίνω καλά για να κάνω ενα μωράκι...Επιστροφη στην πόλη μετα τις διακοπες κι εγώ ζαλιζομαι πολύ...Επιστρεφει η αρρωστια? Δεν ξερω,φοβάμαι...Θετικό τεστ και αντιδράσεις στην οικογένεια...Γιατί? Γιατι ειμαι η αρρωστη που εμεινε εγκυος...